در این مطلب به چند نکته می‌پردازیم که پیش از چاپ مقاله خوب است به آنها فکر کنیم. انجل بورجا که هر ماه نزدیک به 50 مقاله علمی را بررسی می‌کند و سال‌ها به چاپ مقاله علمی پژوهشی مشغول است برخی از تجربیات خود را در این مقاله به اشتراک گذاشته است.
1. به این که چرا می‌خواهید کارتان را منتشر کنید، و اینکه آیا چاپ شدنی هست یا نه بیاندیشد
نوشتن یک مقاله مدت‌ها قبل از نگارش اصلی آن شروع می‌شود. در واقع، شما باید به اینکه چرا می‌خواهید کارتان را منتشر کنید در آغاز پژوهشتان بیاندیشید؛ زمانی که به فرضیه‌تان فکر می‌کنید. سپس شما نیاز دارید مطمئن شوید که آزمایش/ نظرسنجی طراحی شده قابل انتشار هستند. از خودتان این سوال‌ها را بپرسید:
- آیا من کاری جدید و جالب انجام داده‌ام؟
- آیا هیچ چیز چالش‌برانگیزی در کار من وجود دارد؟
- آیا کار من مستقیما به موضوعات داغ امروزی مربوط است؟
- آیا من راه‌حل‌هایی برای مشکلاتی سخت ارائه داده‌ام؟
اگر جواب تمام این سوال‌ها «بله» است پس شما می‌توانید برای نگارش مقاله‌تان آماده شوید. اگر هر کدام از پاسخ‌ها «نه» است، شما احتمالا می‌توانید مقاله‌تان را به یک ژورنال محلی یا ژورنالی با ضریب تاثیر پایین‌تر ارائه دهید.
زمانی به این سوالات پاسخ می‌دهید شما باید در نظر داشته باشید که بررسی‌کنندگان از پرسش‌نامه‌هایی استفاده می‌کنند که در آنها باید به سوالات این چنین پاسخ دهند:
- آیا مقاله محتوای جدید را شامل می‌شود؟
- آیا موضوع در بازه (Scope) ژورنال قرار می‌گیرد؟
- آیا موجز و منظم ارائه شده است؟
- آیا روش‌ها و آزمایش‌های ارائه شده قابل تکرار هستند؟
- آیا نتایج به تناسب ارائه شده‌اند؟
- آیا بحث مرتبط، موجز و به خوبی مستند شده است؟
- آیا استنتاج‌ها با داده‌های موجود حمایت شده‌اند؟
- آیا زبان استفاده شده قابل قبول است؟
- آیا نمودارها و جداول به خوبی طراحی شده و متناسب هستند؟ آیا اطلاعات تکرار شده‌اند؟ آیا زیاد هستند؟
- آیا تمام منابعی که در متن به آنها ارجاع داده شده در فهرست منابع هستند؟
2. تصمیم بگیرید که چه نوع مقاله‌ای می‌خواهید بنویسید
شما حداقل سه گزینه برای نگارش مقاله دارید.
1. مقاله کامل، یا مقاله اولیه که از مهم‌ترین مقالات هستند. آنها معمولا پژوهش‌هایی کامل و قابل‌توجه به شمار می‌آیند که به عنوان مقالات اولیه مهم به حساب می‌آیند.
2. نامه‌ها / ارتباطات سریع / ارتباطات کوتاه معمولا برای ارتباطات سریع و اولیه پیشرفت‌های مهم و اولیه به انتشار می‌رسند. آنها از مقالات کامل بسیار کوتاه‌تر هستند (معمولا بسته به هر ژورنال، در ابعاد بسیار محدود هستند).
3. بررسی مقالات یا نظرات، توسعه‌های اخیر بر روی یک موضوع داغ را خلاصه می‌کنند. آنها نکات مهمی که پیش از این گزارش شده‌اند را برجسته می‌کنند و هیچ اطلاعات جدیدی را ارائه نمی‌دهند. معمولا آنها با درخواست دبیر ژونال ارئه می‌شوند.
زمانی که به اطلاعات موجود نگاه می‌کنید، شما می‌بایست کارتان را خود ارزیابی کنید: آیا برای یک مقاله کامل کافی است، یا آیا نتیاج آنقدر هیجان‌انگیز هستند که می‌بایست هرچه زودتر به نمایش دربیایند؟
شما باید از فردی بالادستی (اگر شما دانشجوی دکتری هستید) یا از یک همکار درباره نوشته‌تان نظر بخواهید. به یاد داشته باشید که بعضی اوقات بیرونی‌ها – مانند همکارانی که در پژوهش شما همکار نیستند – می‌توانند چیزها را خیلی واضح‌تر از شما ببینند.
هر نوع مقاله‌ای که می‌نویسید، در نظر داشته باشید که تنها یک دست‌نوشته از آن را ارائه دهید، نه یک مجموعه دست‌نوشته. (معمولا دبیران از این کار متنفر‌اند، زیرا آنها فضایی محدود در ژورنال‌ها دارند و مجموعه‌ای از دست‌نوشته‌ها صفحات زیادی را برای یک موضوع یا یک نویسنده /گروه نویسنده اشغال می‌کند.)
3. ژورنال هدفتان را انتخاب کنید.
یک سوال رایج این است که چکونه ژورنال درست برای کارتان را انتخاب کنید. با پخش کردن همزمان دست‌نوشته‌تان به چندین ژورنال ریسک نکنید. تنها یک بار آن را ارئه دهید و برای پاسخ دبیر و بررسی‌کنندگان به آن صبر کنید.
رایج‌ترین راه برای انتخاب ژورنال مناسب نگاه کردن به مقالاتی است که برای آماده کردن دست‌نوشته‌تان به آنها رجوع کرده‌ای است. احتمالا بیشتر آنها در یک یا دو ژورنال متمرکز هستند. مقالات منتشر شده اخیر در هر ژورنال مورد نظر (حتی در رسانه‌ها) را بخوانید و موضوعات داغ و انواع مقالات اکسپت شده را پیدا کنید.
همچنین درصد بالای رد شدن در ژورنال‌ها را در نظر بگیرید (به طور مثال این عدد درNature, Science, The Lancet و Cell بیشتر از 90% است) و اگر پژوهش شما خیلی چالش‌برانگیز نیست بر روی یک ژورنال دسته پایین‌تر یا ضریب تاثیر پایین‌تر هدف‌گذاری کنید. شما می‌تواند ضریب تاثیر یک ژورنال را از طریق وبسایت آن یا از طریق Science Gateway پیدا کنید
4. به پیش‌نیازهای یک ژورنال در راهنمای نویسندگان توجه کنید
بعد از انتخاب ژورنال، به وبسایت آن بروید و راهنمای نویسندگان آن را دانلود کنید. پژوهشگران عزیز، لطفا آن را پرینت کنید و بارها و بارها بخوانید!
آنها معمولا شامل راهنمایی‌های نگارشی، پروسه ارائه، هزینه‌های انتشار دسترسی آزاد و راهنمایی‌های کپی‌رایت و اخلاقی هستند. شما باید راهنمایی‌های نویسندگان را به دست‌نوشته‌تان اعمال کنید، حتی به نسخه اولیه؛ از قالب متنی درست، ارجاعات منابع، نام‌گذاری، نمودارها و جداول و… درست استفاده کنید. پیروی از این توصیه آسان برای شما – و دبیران – زمان می‌خرد. شما باید بدانید که تمام دبیران از تلف کردن وقت برای دست‌نوشته‌های ضعیف بیزارند. آنها ممکن است فکر کنند که نویسندگان به آنها بی‌احترامی کرده‌اند.
5. به ساختار مقاله‌تان توجه کنید
هر روزه مقالات بیشتری انواع ساختارهای جدیدی دارند، پس بسیار حیاتی است که از راهنمایی نویسندگان بهره ببرید. با این حال، معمولا، بیشتر آنها از ساختارهایی مشابه پیروی می‌کنند.
- یک بخش که فهرست‌سازی و جستجو موضوعات را ممکن می‌کند – باعث آگاه‌کننده، جذاب و تاثیرگذار بودن مقاله می‌شود – شامل عنوان، نویسنده(گان)، چکیده و کلیدواژه می‌شود.
- یک بخش که شامل متن اصلی می‌شود که معمولا به بخش‌های مقدمه، روش تحقیق، نتایج، بحق و پایان‌بندی تقسیم می‌شود.
- یک بخش که شامل سپاسگزاری، منابع، و محتوای اضافی و پیوست‌ها می‌شود.
ساختار معمول یک مقاله کامل از فرمت IMRAD پیروی می‌کند. این فرمت به عنوان یک استاندارد توسط موسسه استانداردهای ملی آمریکا (American National Standards Institute) در سال 1979 میلادی معرفی شد که به سوالات زیر پاسخ می‌دهد:
- مقدمه (Introduction): شما و دیگران چه کاری انجام داده‌اید؟ چرا این کار را کرده‌اید؟
- روش تحقیق (Methods): چگونه آن را انجام دادید؟
- نتایج (Results): چه چیزهای به دست آوردید؟
- و (And)
- بحث (Discussion): همه اینها چه معنی می‌دهند؟
6. اخلاقیات نشر را بفهمید تا از شکستن قوانین پرهیز کنید.
یکی از بدترین چیزها در علم سرقت علمی است. سرقت علمی و دزدی از همکاران می‌تواند تبعات جدی داشته باشد؛ هم از لحاظ حرفه‌ای و هم حقوقی. نقص قوانین شامل داده‌سازی و تحریف، استفاده نادرست از سوژه‌های انسانی و حیوانی در پژوهش و استفاده از ایده‌های یک محقق دیگر یا نگارش مطلبی بدون ارجاع می‌شود. همچنین ممکن است شما دچار نقض اخلاقیات به صورت غیر عمد شوید. منابع آموزشی مرتبط شامل (Publishing Ethic Resource Kit (PERK از کمیته اخلاقیات نشر (COPE) و وبسایت اخلاقیات در نشر و پژوهش الزویر می‌شود.
توصیه‌های پایانی
در حالی که شما دست‌نوشته‌تان را آماده می‌کنید، اصول پایه‌ای هستند که شما باید در نظر داشته باشید:
- کار خود را ارج دهید – اگر شما از کار خود مراقبت نکنید، چرا ژورنال‌های باید این کار را انجام دهند؟
- هیچ فرمول سرّی برای موفقیت وجود ندارد – تنها قوانین ساده، سخت کوشی و تعهد.
- دبیران و بررسی‌کنندگان همانند شمادانشمندان مشغولی هستند. کار را برای آنها راحت کنید تا وقتشان تلف نشود.
